Türk Silahlı Kuvvetleri Tekerlekli Sandalye Basketbol Ekibi’nde forma giyen ve grup arkadaşının ablası Derya Dalman ile tanışıp evlenen Gazi Savaş’ın artık en büyük destekçisi eşi ve 3 yaşındaki oğlu oldu.
Cihan Savaş, Hakkari Çukurca’da Uzundere Bölgesi’nde 21 Haziran 2009’da vatani misyonunu yaparken, mayın arama ve tarama faaliyeti sırasında, terör örgütü PKK’nın döşediği mayına basarak ağır yaralandı. Hakkari Askeri Hastanesi’ndeki birinci tedaviden sonra Ankara’ya Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne sevk edilen Savaş, 36 ameliyat geçirdi ve sol bacağını kaybederek, gazi oldu. Gaziler Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde protez uygulaması ile ayağa kalkan Savaş, bu süreçte 2017’de hastanenin spor kompleksinde idmanlarını yapan TSK Tekerlekli Basketbol Grubu ile tanıştı. Ekipte basketbol oynamaya başlayan ve hayata bağlanan Cihan Savaş, grup arkadaşı Hüseyin Avni Dalman’ın ablası Derya Dalman ile tanıştı. Birbirine aşık olan çift, 2020 yılında evlendi ve bir çocukları dünyaya geldi. Cihan Savaş’ın tüm idman ve maçlarını izleyen eşi ve oğlu Alperen, en büyük destekçileri oldu.
‘GÖĞSÜMÜ GERE GERE ‘GAZİYİM’ DİYORUM’
Cihan Savaş, bacağını kaybettiğinde bu duruma alışmanın çok güç olduğunu söyleyerek, “Vatan için, millet için, devletim için, bayrağım için, dinim için ben bu vücudu verdim diye düşünüyorum. Gerekirse canımı da veririm diye düşünüyorum. Beni hayata bağlayan sahiden de bu vatan için, bayrak için yaptığım şey. Yani olağan engelli olsaydım ‘acaba ben bunu kaldırabilir miydim’ diye düşünüyorum. Artık gittiğim yerde göğsümü gere gere ‘gaziyim’ diyebiliyorum. Buraya geldiğimde ampute futbol ile tanıştım birinci evvel. Denedim; lakin platinlerim ve kırık yerlerim çok olduğu için ampute futbolu yapamadım. Sonra hastanedeki spor salonundaki basketbol oluşumunu gördüm. Sandalyeye oturduğumda beğenildim, seriydim, becerebileceğimi düşündüm” sözlerini kullandı.
‘ÇOCUĞUM ‘BABA’ DİYE BAĞIRINCA YETİYOR BANA’
Eşi ile de basketbol sayesinde tanıştıklarını anlatan Savaş, “O vakitler Derya’yı tanımıyordum. Kardeşi bizim kadrodaydı, onun için Derya buraya geliyordu. Biraz uzaktan izledim, planlar kurdum. ‘Acaba bu türlü bir şey olsa nasıl olur’ diye düşündüm. Olağan o planları kendi kendime yaptım; ancak kendi kendime yürütemezdim ben bunu. Eşimi de bu işin içine katmak zorundaydım. Evlilik yoluna girmek için buluştuk, konuştuk ve hoş bir öykümüz oldu, hoş bir evliliğimiz oldu, hoş bir düğünümüz oldu. Sonra çocuğumuzu aldık kucağımıza. Benim dayanağım 1’di, 2 oldu. İdmanlarda, maçlarda çocuğum ‘baba baba’ diye bağırınca o bana yetiyor esasen. Ben evlendikten sonra ailem için maddi olarak da manevi olarak da daha çok sarıldım hayata ve sorumluluğum arttı” dedi.
Basketbolda grubunu en üst düzeye çıkarmak istediğini söyleyen Savaş, “Şu anda grubumuz çok yeterli gidiyor. Bu grupla final görmek istiyoruz. Bu azimle, her gün idmanlara geliyoruz. Ben engellilere, yeni gazi olmuş arkadaşlarıma sahiden de bir sporla ilgilenmelerini tavsiye ediyorum. Kimi olayları çabuk atlatmaları için, engelli topluluğuna girmeleri gerektiğini düşünüyorum. Bir engelli, hiçbir şey yapmasa bile, engelli sporunu izlemesi bile onun için motive kaynağı, ömür kaynağı olabiliyor” diye konuştu.
‘OĞLUMUZ BABASINA ÇOK DÜŞKÜN’
Cihan Savaş’ın eşi Derya Dalman Savaş ise eşinin çok düzgün bir baba olduğunu söyleyerek, “Cihan çok eksiksiz bir babadır. Çocuğuyla birlikte vakit geçirir. Her şeyiyle kendisi ilgilenir. Birlikte oyun oynuyorlar, tüm aktiviteleri bir arada yapıyorlar. Oğlumuz da babasına çok düşkün. Onların ortasında bu türlü farklı bir bağ var” dedi.