2005 yılında şimdi toy bir üniversite öğrencisiyken yakın bir arkadaşım doğum günümde bir kaset armağan etti. O vakitler kasetler vardı; şimdiki jenerasyonun pek aşina olmadığı bir şey. Müzik çalarların şimdi dijitalleşmeye yeni başladığı zamanlar… Mp3’lerin süratle yayıldığı, internetten müzik dinlemenin legal/illegal yollarının virüs üzere çoğaldığı yıllar. YouTube yok. Spotify yok. Dışarıda korsan tezgahta toplu mp3 CD’leri sinemalarla bir arada satılıyor. Çocukluk arkadaşımın çok seveceksin diyerek armağan ettiği kaset Demir Demirkan’ın 2004 İstanbul albümüydü. O kaset o kadar çevrilip çevrilip dinlendi ki, bugün bile rifleri, soundu, şarkı sözleri ezberimde. O yılların ve o yıllar dinleyip havsalamızda büyüttüğümüz müziklerin, kelamların ferdî yaşantımıza dokunduğu düşünmeden edemiyorum.
Biraz ferdî bir giriş oldu lakin ‘Zamanda Saklı’yı okurken hissettiklerimi, müellifinin müzikal geçmişinden bir şeylere bağlamak kadar doğal bir şey olmadığını düşünüyorum. Kitabı bahsettiğim albüm içinde yer alan bir müzikle bağdaştırdım lakin bu benim şahsî çıkarımım; bu türlü bir şey olmadığını biliyorum. Zira Demir Demirkan, dört kitaptan oluşacak seri için tıpkı projeye dahil edilen bir müzik albümü de yayınlayacağını duyurdu. Yani temelim hakikat; kıssa, kendi içinde bir müzik de taşıyor.
Bahsettiğim müzik ‘Gitti Gider’. Yazı içinde birkaç dizesini paylaşacağım.
DÖRT KİTAPTAN OLUŞACAK SERİNİN İLK KİTABI
Demir Demirkan’ın birinci romanı ‘Zamanda Saklı’, Karakarga Yayınları tarafından yayımlandı. Biraz evvel de bahsettiğim üzere dört kitaptan oluşacak bir serisinin birinci kitabı. Kitap bizi Berk karakteriyle birlikte vakitte ve yerde seyahat yaptığımız bir serüvene sokuyor. ‘Zamanda Saklı’, Demir Demirkan’ın metnin göbeğine yerleştirdiği bir ütopya tasviriyle bize yaşadığımız dünyayı aslında bizim çekilmez ve yaşanamaz kıldığımızı da gösteriyor.
İlk kısımda Berk’i bir barda bir şeyler yudumlarken buluyoruz. Günlerini birebir boşluk ve döngü içerisinde geçirmektedir. Günübirlik bağlantılar, bol alkol, müzik, kendinden nefret edercesine sürdürülen beş parasız bir hayat. Birebir müzikte mırıldandığı üzere: “Günler geçer saymazsın, sonu yokmuş üzere yaşarsın, geceler mezar olur dalarsın uykuya…” Bara borcu var, kirayı ödeyememiş. Günün sonunda boşluğa düştükçe takıldığı bir kızla konuta giderken işler yolunda gitmez. Konut sahibi kapısının kilidini değiştirmiştir. Gecenin ikisinde İzmir ayazında yalnız başına kalır. Aldığı alkol ve uyuşturucu hususun tesiri altında ne yapacağını kestiremez. Yıllardır girmediği baba konutuna mecbur kaldığı için kaçak üzere girer. Anne ve babası öldükten sonra birinci kere adım atıyordur.
Vakitte Gizli, Demir Demirkan, 216 syf., Karakarga Yayınları, 2024. EVİN ÇATI KATINDAN ÜTOPYAYA…
Evin çatı katında sandık içinde üstüne örtecek bir şeyler ararken farklı bir şey bulur. Başı o kadar hoştur ki yaşadığının halüsinasyon olduğunu düşünür. Açtığı sandıktan çıkan bir at, ona sırtına binmesini söyler. Endişeden ne yapacağını bilmez, ona yaklaşan cet dokunur. Gerçektir. Sırtına atlar. Konutunun çatı katından bir ütopyaya uçar. Müziğe tekrar bakıyoruz: “Bu adam gitti masraf, yorgun argın, yavaşça buradan göçer, kırgın üzgün…”
Gözlerini açtığında başında anlamadığı lisanda konuşan ve buyruklar veren mızraklı beşerler vardır. Karga tulumba alıp götürürler, hapishane gibisi bir yere kapatılır fakat ne olduğunu, nerede olduğunu anlaması mümkün değildir. Onu getiren at, yedi gün boyunca burada kalması gerektiğini söylemiştir. Mühlet sonunda onu tıpkı yerden alacaktır. Dönmenin diğer yolu yoksa, burada kalmaktan öbür de devası yoktur. Bunu içselleştirir, katlanır. Kapatıldığı yerde beşerlerle irtibat kurmaya çalışır. Başında bir nöbetçi gözünü ondan ayırmamaktadır. Nihayet bir bayan çıkar gelir. Onunla anladığı lisandan, yani Türkçe konuşmaya başlar Sora. Kim olduğunu sorar. Berk yanıt verir fakat iki tarafın başı da daha çok karışır. Berk bir vakit seyahati yaptığını yavaş yavaş anlar. Lakin başı hâlâ karışıktır: Uyuşturucu unsurun tesiri midir yoksa nitekim bir seyahat mu yaşamaktadır?
Günler geçtikçe Berk’in zararsız olduğunu anlarlar. Atep Klanı herkesin eşit olduğu, paranın kullanılmadığı, toplum üyelerinin duyusal olarak da birbirlerine bağ kurabildiği mistik bir klandır. Berk bu topluluktan çok etkilenir. Sora’dan da. Bu çekim karşılıksız da değildir.
Hikayemizin bundan sonrası bir karar alma-vazgeçme eşikleri üzerinde ilerler. Berk kalacak mıdır? Sora geçmişte yaşadıklarından sonra ona güvenip kalbini açacak mıdır? Dahası Berk’in günümüz dünyasıyla alakası ne olacaktır? Bir gün oraya dönerse yahut dönmesi gerekirse ne yapacaktır?
Demir Demirkan, ağır duygudurum transferleriyle birinci romanında kurmaca yapıtlara yatkınlığını okuruna gösteriyor. Çizdiği ütopyayla da günümüz dünyasına eleştirel bir bakış sunuyor. ‘Zamanda Saklı’ süratle okunan, keyifli ve heyecanlı bir kıssa. Devam kitaplarını merakla bekletecek bir başlangıç. Sonraki müziklerini hevesle dinleten A1 kesimleri üzere.